Bršljan je biljka penjačica, koja se često nalazi na šumskim stablima. Ukorijenjen je u tlu, dok kao potporu koristi stabla na način što se za njih pričvršćuje lepljivim korijenom koji može da se pričvrsti na mnoge vrste podloga.

Iako je zimzelen i lijepog, sjajnog lišća, ipak se radi o invazivnoj biljci koja u nekim šumama može da uzrokuje štete. Radi se o tome što obrastanjem bršljanana količina svjetlosti koja dopire do stabala se smanjuje, pri čemu je stablu smanjen, ili oduzet jedan od glavnim izvora hrane. Dolazi do smanjenja procesa fotosinteze, kao i do prekomjerne težine koje stablo trpi, što u krajnjem može da dovede do potpunog propadanja stabla.

Da bi se to spriječilo, potrebno je i poželjno oštrom sjekirom ili makazama (u zavisnosti od debljine grana bršljana) presjeći žile bršljana na visini oko očiju. Nakon što se grane presjeku, potrebno ih je oguliti sa kore stabla jednu po jednu i na kraju presjeći pri dnu debla. Na taj način bršljan će se osušiti.

Bršljan spada u ljekovite biljke i njegov sastojak alfa – hederin našao je primjenu u farmaceutskoj industriji, međutim, ukoliko se koristi na neadekvatan način, kompletna biljka je otrovna, a najotrovnije su bobice (plodovi), kojima se hrane ptice.

To je dugovječna biljka koja može da živi i do 50–60 godina i koja se lako prilagođava na sve uslove okoline. Najčešće se pojavljuje na vlažnim zemljištima, ali podnosi i kameno tlo. Takođe, za bršljan je karakteristično da može da uspijeva u vrlo različitim uslovima svjetlosti, od potpune sjene do potpune izloženosti suncu. Podnosi sušu, mraz i duboki hlad, zbog čega je veoma rasprostranjen.

Izvor: …