Pčelarsko udruženje Medljika jedno je od tri koja egzistiraju u Rožajama. Broj članova Udruženja varira iz godine u godinu, a u prošloj je smanjen na 30. Prema riječima predsjednika Šekiba Džogovića, ovo druženje svrstava se među najstarijim u Crnoj Gori. Rekao nam je da odlično sarađuju sa Kućom meda, odnosno sa Savezom pčelarskih organizacija.

– Redovno pratimo njihove konkurse i javne pozive i učestvujemo u svim događajima koje uspješno organizuju. Nekoliko proteklih godina uzastopno smo bili na različitim edukativnim ekskurzijama i studijskim posjetama zemljama u okruženju i zemljama Evrope, kazao je Džogović, naglašavajući značaj takvog vida sticanja znanja i upoznavanja sa savremenim dostignućima u pčelarstu. U prošloj godini Udruženje je sprovodilo konkretne aktivnosti koje su se odnosile na pomoć i podršku pčelarima posredstvom Ministarstva poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede, a koja se odnosila na regresiranu cijenu pčelinje prihrane, odnosno pogača.

– Naše udruženje organizuje i edukativna predavanja koja našim pčelarima omogućavaju da saznaju o novim načinima pčelarenja, kao i da se upoznaju sa novim tehnikama. U tom dijelu Savez pčelarskih organizacija omogućio nam je da organizujemo predavanja eminentnih stručnjaka za ovu oblast. Međutim, sa tim aktivnostima smo zastali zbog aktuelne zdravstvene situacije, dodao je on.

– Glavni problem za pčelare u Rožajama je taj što se košnice uglavnom nalaze na nadmorskoj visini između 1200 i 1300 metara, što dovoljno govori o surovoj klimi na tom području i tome da je period medonošenja veoma kratak. U proteklih sedam godina pčelari iz ovog kraja nijesu imali gotovo nikakve prinose meda, zato što je paša izostala zbog vremenskih neprilika tokom cvjetanja medonosnica, pojasnio je naš sagovornik.

Džogović ističe da iz tog razloga pčelari koji imaju više od 10 košnica pribjegavaju selidbi u jesenjem periodu te pčele sele ka primorju i Podgorici, kako bi one lakše izašle iz zime i eventualno iskoristile proljećnju pašu. Pored cijene transporta, Džogović je istakao i da je usljed zdravstvene situacije i epidemioloških mjera koje su bile na snazi, a odnosile su se na zabranu napuštanja opština, pčelarima bila onemogućena posjeta pčelinjacima, i to u jeku sezone, a sa tim problemom su se suočili svi crnogorski pčelari.

Surova klima i veliki troškovi upravo su razlozi zbog kojih, kako konstatuje, veliki broj pčelara pribjegava prodaji pčela, gašenju pčelinjaka, pa se i broj pčelara smanjuje. Pčelarenje na visokim nadmorskim visinama se, pojašnjava, razlikuje u odnosu na pčelarenje na jugu, iz razloga što su na sjeveru ranije morali da krenu sa prihranom pčela.

-U Rožajama početkom juna počinje paša i tada se očekuju najveći prinosi, a ukoliko paša izostane, moramo ranije da krenemo u prihranu kako pčele ne bi izgubile na snazi. Pčela u aktivnoj sezoni živi do 45 dana, dok u toku zime živi do šest mjeseci, rekao je on.

Džogović je, komentarišući prisustvo lažnog i falsifikovanog meda u prodaji pohvalio akcije resornog Ministarstva koje je u nekoliko navrata zaplijenilo značajne količine, a protiv lica koja su taj med pustila u prodaju podnijete su krivične prijave. Džogović smatra da se radi o značajnim količinama lažnog meda koji je u prodaji i koji se, uglavnom može naći pored saobraćajnica, tržnih centara, kao i vjerskih objekata. Najčešće žrtve ove prevare su turisti, dok domaći potrošači, u najvećem broju slučajeva, kupuju med po preporuci i kod provjerenih pčelara.

Za Rožaje je karakterističan takozvani medljikovac, odnosno med od medljike, koja se dijeli na dvije vrste: mednu rosu i medljikovac. Takođe, dio meda pčele skupe i na livadama.

– Med je u narodu poznat kao šumski, karakterističnog je ukusa, tamnije boje i veoma guste strukture i, neću biti neskroman ako kažem da je po istraživanjima, koja su vršena na evropskom nivou, taj med u samom vrhu kada je u pitanju kvalitet, odnosno po svom proteinskom sastavu, istakao je Džogović, dodajući da po svim parametrima naša zemlja spada među one koje se mogu pohvaliti sa pravim prirodnim medom.

Po njegovim riječima crnogorski pčelari ne mogu da konkurišu kolegama iz okruženja kada su u pitanju količine, ali mogu da pariraju kada je u pitanju kvalitet.

– U zemljama okruženja i Evrope su prisutni sortni medovi, od određenih biljaka koje se koriste u industrijskoj proizvodnji, poput uljane repice, suncokreta, bagrema, dok kod nas ne postoji sortni, nego poliformni med, koji se sastoji od više vrsta biljaka. Mogu da kažem, a tako se i kotira i to mu i cijena govori, da je med iz Crne Gore u samom vrhu na evropskom veoma zahtjevnom tržištu, uvjeren je Džogović.

On ističe da su pčelari generalno zadovoljni cijenom meda koji u prodaji košta oko 15 eura. Velika količina meda se, kaže, proda na kućnom pragu, tako da generalno crnogorski pčelari nemaju problema sa plasmanom.

Džogović tokom zime zazimi od 100 do 150 pčelinjih zajednica. Zbog nedostatka paše, preorijentisao se na proizvodnju matica i rojeva.

– Naši glavni kupci su pčelari. Nekoliko godina smo bili i kooperanti Saveza pčelarskih organizacija, za koji smo radili matice, koje su pčelari kupovali po regresiranoj cijeni od 5 do 6 eura, dok je uzgajivačima plaćena puna cijena, rekao je on.

izvor: https://kucameda.me/…/28/casopis-pcelarstvo-februar-2022/